Απ’ του Ξαβέρη στη Δραπετσώνα κι από κει στην πλατεία Κοραή

Γεγονότα, παρασκήνια και στιγμιότυπα –εύθυμα και σοβαρά- μιας «ξεχωριστής» μέρας για το μεγάλο λιμάνι.

Παρασκευή 22 Ιουνίου. Μια κυριολεκτικά μεγάλη ημέρα. Το θερινό ηλιοστάσιο της προηγούμενης , άλλωστε, εγγυάται ότι όλες αυτές εδώ οι μέρες του Ιούνη είναι όντως μεγάλες. Ο ήλιος ανατέλλει λίγα λεπτά μετά τις έξι, έχει αρχίσει να γλυκοχαράζει όμως σχεδόν από τις πεντέμισι κι οι λάμπες δεν θα ανάψουν μέχρι τις εννιάμιση  περίπου. Μεγάλη μέρα γιατί θα έπαιζε κι η εθνική με τη Γερμανία, αλλά μια που γράφω μετά το ματς, ας το καλύτερα.

Για το μεγάλο λιμάνι όμως και για τον Πειραιά υπήρχε κι άλλος λόγος που η μέρα ήταν μεγάλη.

Από τους αγανακτισμένους στον Κασιδιάρη και στη «Ζώνη»

Πριν ένα χρόνο η πλατεία Συντάγματος κατακλυζόταν από δεκάδες χιλιάδες «αγανακτισμένους» πολίτες που διαμαρτύρονταν, στην αρχή ειρηνικά , στη συνέχεια δυναμικά έως δυναμικότατα, για την οικονομική κρίση και την πολιτική της κυβέρνησης. Λίγο αργότερα η «πολιτικοποίηση» του κινήματος αυτού δημιούργησε τις λαϊκές συνελεύσεις επί μέρους πλατειών που υποτίθεται συντόνιζε κι εξειδίκευε κατά περιοχή τις εκδηλώσεις διαμαρτυριών. Έγινε τότε μόδα η τραμπούκικη  (κι οπωσδήποτε ξένη με τις παραδόσεις της Αριστεράς) μέθοδος της διάλυσης δημοσίων συγκεντρώσεων, «άλλων», ιδίως αν σ’ αυτές τις «διαφορετικές» συμμετείχαν βουλευτές που είχαν ψηφίσει το Μνημόνιο.

… και τα κακά νέα

Το ζήτημα όμως, σε συνέχεια των παραπάνω, βρίσκεται στο αν και πόση λογική έχει μείνει σ’ αυτήν την γωνιά του πλανήτη. Την περασμένη εβδομάδα με τον γερμανό συνάδελφο Μίκαελ Τούμαν της έγκυρης DIE ZEIT, πραγματοποιήσαμε μια μεγάλη έρευνα σε τρία επίπεδα για την οικονομική κατάσταση στην χώρα, τις προοπτικές της , αλλά και το βάθος της κρίσης, όπως επίσης και για το πώς απλοί άνθρωποι και σημαίνουσες εταιρείες ετοιμάζονται για το απευκταίο , εφιαλτικό σενάριο της εξόδου από την ευρωζώνη.

Δεσμεύομαι να μεταφέρω  στο Portnet.gr τα σχετικά ρεπορτάζ, παράλληλα με την δημοσίευση τους στην εφημερίδα. Προς το παρόν μπορώ να αποδώσω την εικόνα που εισπράξαμε με μια λέξη: μαυρίλα!

Τα καλά νέα…

Τα καλά νέα έρχονται – από πού αλλού;- από την θάλασσα. Την Ναυτιλία που, παρά την δική της κρίση, αντέχει. Την ελληνική ναυτιλία που , όπως δείχνουν όλες οι έρευνες  και επιβεβαιώνουν οι σχετικές αναλύσεις διεθνών οίκων, προσαρμόζεται σ’ ένα αντίξοο περιβάλλον και διατηρεί τον πρωταγωνιστικό της ρόλο.

Τα «Ποσειδώνια 2012», που ανοίγουν τις πύλες του την Δευτέρα το βράδυ, υπογραμμίζουν με τον πιο εμφατικό τρόπο τα παραπάνω.