Διάβασα στον ιστότοπο mellon.gr επιστολή του Μητροπολίτη Πειραιά με την οποία απαντά στο παλαιότερο σχόλιο μου «Ο Ιταμός Δεσπότης Πειραιά».
Η επιστολή διαψεύδει τα δημοσιεύματα που τον έφεραν να προχωρά σε εισπήδηση και να είναι έτοιμος να αντιδράσει στην πιθανή υποψηφιότητα της Μαρίας Ρεπούση στον Πειραιά.
Απέστειλα στον ιστότοπο απάντηση επιχειρώντας να βρω έναν ελάχιστο κοινό τόπο με τον Μητροπολίτη, να συμφωνήσουμε τουλάχιστον στα αυτονόητα. Και πρώτα απ’ όλα στον σεβασμό των απόψεων του άλλου, ανεξαρτήτως του αν συμφωνούμε ή όχι με αυτές.
Κατά τα λοιπά καταγράφεται «ισοπαλία» στα δεοντολογικά φάουλ. Εγώ δεν διασταύρωσα τα δημοσιεύματα (που πάντως ο Μητροπολίτης διέψευσε μόνο μετά το σχόλιο μου), εκείνος απάντησε στέλνοντας επιστολή όχι σε μένα, αλλά σε τρίτον.
Για την ενημέρωση σας ακολουθεί η επιστολή του δεσπότη και η απάντηση που έστειλα στον ιστότοπο που τη δημοσίευσε
Ο Μητροπολίτης γράφει:
᾿Εν Πειραιεῖ τῇ 21ῃ Φεβρουαρίου 2012
Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Θ Ε Ν
Ὁ ἕως χθές ἐγκαρδιώτατος ἀπέναντί μου κ. Νότης Ἀνανιάδης στόν ἰστότοπό του http://notisananiadis.blogspot.com μέ ἡμερομηνία 7/2/2012 καί μέ τίτλο «Ὁ ἰταμός δεσπότης Πειραιῶς» ἀνήρτησε ἄρθρο του μέ τό ὁποῖο μέ καθιβρύζει καί μοῦ ἀποδίδει ἰδιότητα πού δέν ἔχω, ὅτι δῆθεν «ἀποτελῶ ἐγχώριο θαυμαστή τῶν μουλάδων τῆς Τεχεράνης» καί ὅτι δῆθεν εἶμαι «θρασύτατος, μισαλλόδοξος καί προκλητικός» καί ὅλα αὐτά τά κοσμητικά... ἐπίθετα πού εἶχε τήν εὐγένεια καί τήν ὑπερχειλίζουσα δημοκρατική εὐαισθησία νά μοῦ προσάψῃ στηρίζονται ὅπως στό δημοσίευμά του ὁμολογεῖ σέ «δημοσιεύματα» κατά τά ὁποῖα ἔστειλα δῆθεν μήνυμα ἀνένδοτου ἀγώνα γιά τήν τυχόν ὑποψηφιότητα τῆς κ. Μαρίας Ρεπούση μέ τόν κομματικό σχηματισμό τῆς λεγομένης «Δημοκρατικῆς Ἀριστερᾶς» τοῦ κ. Φώτη Κουβέλη στήν Α΄ Περιφέρεια Πειραιᾶ, ἀποδίδοντάς μου τάς φράσεις «νά μή τολμήση νά εἶναι ὑποψήφια ἡ Μαρία Ρεπούση» γιατί αὐτό ἀποτελεῖ «εὐθεία πρόκληση γιά τό ποίμνιό μου». Διακηρύσσει δέ, ὅτι «ἡ προκλητική αὐτή ἐπίθεση τοῦ Πειραιῶς ὑποχρεώνει κάθε δημοκρατικό πολίτη τοῦ Πειραιᾶ, πολύ περισσότερο κάθε ἀριστερό νά πάρει εὐθέως θέση κατά τοῦ παπᾶ, δίπλα στή Μαρία» καί καταλήγει μέ τό βαρύγδουπο συμπέρασμα ὅτι ὁ Πειραιᾶς δέν μοῦ «ἀνήκει».
Ὅλο αὐτό τό παραλήρημα τοῦ κ. Νότη Ἀνανιάδη ἑδράζεται ἐπί ἀναληθοῦς καί φανταστικῆς προϋποθέσεως, ὅτι δηλαδή ἔχω ἀσχοληθῆ μέ τήν τυχόν ὑποψηφιότητα τῆς κας Μαρίας Ρεπούση διότι ἀγνοοῦσα μέχρι σήμερα τό ἐνδεχόμενο τῆς τυχόν ἐκθέσεώς της ὡς ὑποψηφίου βουλευτοῦ στήν Α΄ Περιφέρεια Πειραιῶς. Ὅσον ἀφορᾶ στά δημοσιεύματα πού ἀναφέρει ὁ κ. Ἀνανιάδης τά ὁποῖα καί ἀγνοῶ, ἀσφαλῶς ἐάν ὑφίστανται προέρχονται ἀπό δημοσιογραφικούς καλάμους πού «ἰδιαιτέρως ἐκτιμοῦν» ὡς ἀποδεικνύεται τήν δημοσιογραφική δεοντολογία. Ὅφειλε ὅμως ὁ κ. Ἀνανιάδης πρίν ἐκστομίσει τό ὑβρεολόγιό του ἐναντίον μου, νά διακριβώσει τήν βασιμότητά τους πράγμα πού δέν ἔκανε, μέ ἀποτέλεσμα νά ἔχει στήση ἕνα ὑβριστικό κείμενο στηριγμένος σέ ψεύδη, ἀποδεικνύοντας τήν ἀνυπαρξία στό προσωπό του δημοκρατικῆς εὐαισθησίας ἐφ’ ὅσον χωρίς ἔρευνα καί διακρίβωση κάποιων ἰσχυρισμῶν, κατακρεουργεῖ ἕναν συνάνθρωπό του γεγονός πού ἀσφαλῶς δέν συνάδει πρός τήν διακηρυσσομένη ἀπό αὐτόν «δημοκρατική καί ἀριστερή του ἰδεολογία». Ἐπί τῆς οὐσίας τοῦ δημοσιεύματος ἔχω νά παρατηρήσω ὅτι ἀσφαλῶς καί ἡ κ. Ρεπούση ὅπως καί κάθε συνέλληνας, δικαιοῦται νά ἐκτεθῆ στήν κρίσιν τῶν συμπολιτῶν του διά νά τούς ἐκπροσωπήσει στό Ἐθνικό Κοινοβούλιο καί ἀσφαλῶς οὐδέποτε διενοήθην ὅτι ὁ Πειραιᾶς μοῦ «ἀνήκει». Ἀντιθέτως ἔχω διακηρύξει ὅτι ὡς Μητροπολίτης Πειραιῶς θεωρῶ τόν ἑαυτόν μου ἁπλοῦν διαχειριστή καί ἔσχατο διάκονο τοῦ εὐχαριστιακοῦ σώματος τῆς Ἐκκλησίας ἄχρι καιροῦ.
Ἐπειδή ὅμως ἀπό τό δημοσίευμα οὐσιαστικά προκαλοῦμαι καί δέν συνηθίζω νά ἀντιπαρέρχομαι τίς προκλήσεις θά ἤθελα νά δηλώσω μέ τήν εὐκαιρία πού μοῦ δίνει ὁ κ. Ἀνανιάδης ὅτι ἀσφαλῶς ἡ κ. Ρεπούση δικαιοῦται νά ἐκτεθῆ στήν κρίση τῶν συμπολιτῶν της ὁπουδήποτε τῆς Ἑλλάδος καί φυσικά καί στόν Πειραιᾶ, θά πρέπει ὅμως νά ἀπαντήση στήν μυστηριώδη σύμπτωση νά συμπίπτουν οἱ ἱστορικές της ἀπόψεις τοῦ γνωστοῦ βιβλίου της, πού εὐτυχῶς ἀποσύρθηκε ἀπό τήν Ἑλληνική Πολιτεία, μέ τήν χρηματοδοτηθεῖσα καί κατευθυνόμενη ἀπό τό Ἵδρυμα τοῦ γνωστοῦ διατάκτη τοῦ διεθνοῦς Σιωνισμοῦ καί ἑβραϊκοῦ λόμπυ τῶν ΗΠΑ κ. George Soros τετράτομη Ἱστορία τῶν Βαλκανίων πού συνέγραψαν Τούρκοι καί Κροάτες ἱστορικοί γιά νά ἀνασυνθέσουν καί νά ἐπαναδιατυπώσουν ἀσφαλῶς ἐπί τό «ἀκριβέστερον» καί τήν ἱστορία τοῦ τόπου μας καί πού κυκλοφορεῖται ἤδη ἀπό γνωστές ἐκδόσεις στή χώρα μας. Παραλλήλως ἐνημερώνω τόν κ. Ἀνανιάδη καί πάντα ἐνδιαφερόμενο ὅτι εἶναι ἀφελεῖς ἐάν νομίζουν ὅτι θά ἐνδώσω καί θά χρησιμοποιηθῶ στήν ἐπιχείρηση «μαύρης» διαφήμησης τῆς κ. Ρεπούση.
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
+ ὁ Πειραιῶς ΣΕΡΑΦΕΙΜ
Κι εγώ απαντώ:
Στην ηλεκτρονική εφημερίδα mellon.gr διάβασα επιστολή του Μητροπολίτη Πειραιά (την οποία ουδέποτε έλαβα) με την οποία απαντά σε παλαιότερο σχόλιο μου σχετικά με τις εκλογές και τους υποψηφίους της Δημοκρατικής Αριστεράς στον Πειραιά.
Είναι εξαιρετικά θετικό το γεγονός ότι ο Μητροπολίτης υπογραμμίζει πως δεν έχει ασχοληθεί με τυχόν υποψηφιότητες. Και προσθέτει ότι « κάθε συνέλληνας, δικαιοῦται νά ἐκτεθῆ στήν κρίσιν τῶν συμπολιτῶν του διά νά τούς ἐκπροσωπήσει στό Ἐθνικό Κοινοβούλιο».
Σε μια χώρα και σε μια πόλη που αναγκαζόμαστε καθημερινά να δίνουμε μάχη για το αυτονόητο, είναι παρήγορο ότι έστω και μετά από ένα σχόλιο που στηριζόταν σε δημοσιεύματα τα οποία ο ίδιος ο Μητροπολίτης διαψεύδει, ο σεβασμιότατος παραδέχεται ακριβώς το αυτονόητο: καθένας μπορεί να είναι υποψήφιος παντού.
Τα υπόλοιπα της ανακοίνωσης του προφανώς έχουν γραφτεί εν θερμώ – ε, δεν τον «κατακρεούργησα» κιόλας όπως γράφει. Ας δεχθώ ότι δεν διασταύρωσα τα δημοσιεύματα (που δεν τα διέψευδε μέχρι την ανάρτηση του σχολίου μου) κι ας ζητήσω «εγκαρδίως» να συμφωνήσουμε σε ένα ακόμη αυτονόητο: σεβασμός στις απόψεις του καθενός. Η γνωστή ρήση του Βολταίρου «διαφωνώ με ότι λες, αλλά θα υπερασπιστώ μέχρι θανάτου το δικαίωμα σου να το λες» μπορεί με μία διασταλτική ερμηνεία να αποτελέσει άλλωστε και την γέφυρα που ενώνει το πνεύμα του Χριστιανισμού της αγάπης και της κατανόησης με τον φιλελευθερισμό του Διαφωτισμού.
Νότης Ανανιάδης
Παιδιά δεν φταίμε εμείς. Ο Κώστας ήταν άρρωστος, η Ελπίδα ψηνόταν στον πυρετό, μας καλούσε το κομματικό καθήκον (λέμε τώρα, γλέντι της ΔΗΜΑΡ Κερατσινίου - Δραπετσώνας στους "Μαγγίνα" ήταν), οπότε βρεθήκαμε πιο κοντά. Αλλωστε κεντρικός Πειραιάς και Κορυδαλλός δεν είχαν ποτέ να χωρίσουν τίποτε. Γειάς σας συντρόφια...