Πειραιάς μ.μ (μετά το μνημόνιο)

Προδημοσίευση από το βιβλίο του Νότη Ανανιάδη* «Πειραιάς 2011-2012 Κείμενα για την πόλη, το λιμάνι και τα νησιά»
Περνάνε τα χρόνια, μεγαλώνουμε, αλλάζουμε, αλλάζει κι η πόλη. Μόνο που αυτή μικραίνει. Όπως οι γέροι άνθρωποι μαζεύουν, έτσι κι ο Πειραιάς συρρικνώνεται. Εικοσιπέντε χρόνια πέρασαν από τότε που άρχισα να αρθρογραφώ για «το Νησί μου, τον Πειραιά». Στην πραγματικότητα θα μπορούσα να προσθέσω και μερικά σχόλια της φοιτητικής μου περιόδου, με αναφορά πάλι στον Πειραιά, σε περιοδικά όπως η «Κριτική», αλλά σ’ αυτήν την περίπτωση υπάρχει ο κίνδυνος  το χρονολογικό ισοζύγιο να βαρύνει  ιδιαιτέρως.

 Άλλωστε μόλις που πενηνταρίζω. Ή μήπως μόλις πενηνταρχίζω;

Γραπτά σε εφημερίδες και περιοδικά, σχόλια από τα ερτζιανά, τοποθετήσεις σε συλλογικές εκδόσεις, μία νουβέλα, ένα μυθιστόρημα στα σκαριά, παρεμβατικά άρθρα, ένα ανέκδοτο θεατρικό, μία συλλογή προσωπικών άρθρων, ποιητικές απόπειρες ακόμη. Και βέβαια αντιπαραθέσεις και αναζητήσεις συγκλίσεων  σε χώρους συλλογικής δράσης και δημόσιας παρέμβασης κι οπωσδήποτε έκθεσης σε ψηφοδέλτια της Αριστεράς  είχαν  για μένα, ως κύριο  φόντο τον Πειραιά, το λιμάνι του και τα νησιά του.

Τα κείμενα αυτής της έκδοσης φιλοδοξούν να αποτελέσουν τεκμήρια μιας προσωπικής ματιάς σ’ ένα τοπίο υπό διαρκή μεταμόρφωση.  Κατά την περίοδο 2011-2012 που καλύπτουν ο Πειραιάς και το λιμάνι του, όπως όλη η χώρα άλλωστε, αλλάζουν δραματικά. Καθημερινά. Ξεκινώντας λίγους μήνες μετά το πρώτο Μνημόνιο ανιχνεύει κανείς μία αμηχανία, ανάμεικτη ίσως από την μεταφυσική προσδοκία πως αίφνης μια μέρα θα ξυπνήσουμε και θα έχει περάσει ο εφιάλτης. Στην πορεία διαπιστώνει πως η πραγματικότητα είναι πιο σκληρή κι  από τους πιο μεγάλους φόβους. Αντιλαμβάνεται σιγά- σιγά τα νέα δεδομένα. 

Το πρόβλημα της αναζήτησης λύσεων σε ένα ασφυκτικό κοινωνικά και οικονομικά τοπίο γίνεται εξαιρετικά σύνθετο. Η αλήθεια είναι ζόρικη πολύ, για να παραφράσω την Συγγραφέα.  Ακόμη και παλιοί σύντροφοι την αποφεύγουν κι αποδεικνύονται εκτός τόπου και χρόνου – για να το θέσω κομψά…  

Όμως ο Πειραιάς είναι πάντα εδώ.  Συνιστά την συμπυκνωμένη εκδοχή μιας υπό κατάρρευση χώρας. Και μέσα σ’ αυτό το ασφυκτικό πλαίσιο αναζητά ανάσες ζωής. Αναζητά λύσεις. Σήμερα, όχι σ’ ένα μακρινό απροσδιόριστο αύριο. Απέναντι στην οπισθοχώρηση και τη μιζέρια, απέναντι στην επαγγελία μίας αδύνατης επανάστασης και την ουτοπία της, οι ρεαλιστικές μεταρρυθμίσεις προβάλλουν ως μοναδική λύση.  

Για σήμερα. Για αύριο.  Για τη γενιά μας. Για  τα παιδιά μας. 

*ο Νότης Ανανιάδης είναι υποψήφιος με την Δημοκρατική Αριστερά στην Α' Πειραιά και Νήσων